W WYNIKU AKLIMATYZACJI

W wyniku aklimatyzacji dochodzi ponadto do swego rodzaju wytre- nowania mięśni oddechowych. Podczas gdy na poziomie morza maksy­malna wentylacja płuc rzadko przekracza 120—130 l/min., u ludzi zaaklimatyzowanych sięga ona nieraz 160—180 l/min. Tak duża wenty­lacja płuc na poziomie morza byłaby mało ekonomiczna, gdyż dodatko­wa praca mięśni oddechowych, niezbędna do osiągnięcia bardzo dużych wielkości wentylacji płuc, wymaga większej ilości tlenu, niż zyskuje organizm dzięki zwiększonej wentylacji. Na dużej wysokości nad po­ziomem morza sprawa wygląda inaczej; ponieważ gęstość powietrza jest mniejsza, mniejszy jest opór stawiany ruchom oddechowym klatki pier­siowej i osiągnięcie tego samego poziomu wentylacji płuc kosztuje ustrój mniej energii. Mięśnie oddechowe wykorzystują zatem do potrzeb własnej przemiany materii mniej tlenu. Istotne znaczenie adaptacyjne ma także sprawniejsza dyfuzja tlenu z pęcherzyków płucnych do krwi u ludzi zaaklimatyzowanych.