CHOROBA GÓRSKA
Opisane wyżej objawy choroby górskiej, uniemożliwiające wykonywanie normalnych czynności codziennego życia, znikają po 7— 10 dniach pobytu na dużej wysokości nad poziomem morza. W ciągu tego czasu zaczynają rozwijać się na dwu poziomach zmiany leżące u podłoża aklimatyzacji wysokościowej: wzrasta sprawność mechanizmów zaopatrujących tkanki w tlen oraz samych tkanek (procesów przemiany materii). Populacje zamieszkujące tereny wysokogórskie, zaaklimatyzowane do niskiego ciśnienia atmosferycznego od wielu pokoleń, cechuje nieco odmienny obraz adaptacji do niedotlenienia wysokościowego niż ludzi, którzy urodzili się na terenach położonych niżej i ulegli aklimatyzacji w ciągu kilku tygodni czy miesięcy pobytu na dużej wysokości.