WIELE KŁOPOTÓW

Mieszaniny te muszą być podawane do oddychania pod wysokim ciśnieniem, odpowiadającym ciśnieniu otaczającej wody (które wzrasta o 1 atmosferę przy zagłębia­niu się na każde kolejne 10 m pod powierzchnią wody), gdyż ciśnienie wewnątrz ustroju, np. w płucach, musi równoważyć ciśnienie wywierane na ustrój z zewnątrz. Problemy fizjologiczne nurkowania sprowadzają się więc przede wszystkim do problemów adaptacji i tolerancji wysokie­go ciśnienia. Dotyczy to w równej mierze pracy w kesonach itp. Szczególnie wiele kłopotów nastręcza problem wpływu gazów wdy­chanych pod wysokim ciśnieniem. Grożą tu co najmniej dwa niebezpie­czeństwa. Po pierwsze, gazy te (tlen, hel, azot) w wysokich stężeniach we krwi mogą wywierać działanie toksyczne. Po drugie, istnieje nie­bezpieczeństwo związane z rozpuszczaniem się gazów w różnych skład­nikach płynów ustrojowych.