KTO PIERWSZY?

Kto kłania się pierwszy? Ten, kto jest grzeczniej­szy mówią dziś niektórzy. Między dobrymi znajomymi nie na­leży tym sprawom przypisywać zbyt wiele znaczenia. Nasza tra­dycja nakazuje mężczyźnie kłaniać się pierwszemu. Młodzi jednak, tak chłopcy, jak dziewczęta, pierwsi kłaniają się starszym. S^ ludzie drażliwi, którzy czekają na ukłon, obrażają się za naj­mniejsze uchybienie, jakby nie było większych zmartwień. Niech wiedzą, że np. w Anglii wychodzi się z założenia, że ko­bieta powinna upoważnić zna­jomego do złożenia ukłonu kła­niając się pierwsza.Naturalnie, gdy ktoś źle wy­chowany specjalnie czeka na nasz ukłon, dajmy mu nauczkę i nie spieszmy się. Skoro znajomy zignoruje nas, mamy prawo wy* ciągnąć konsekwencje i odtąd mijając nie dostrzegać go wcale. Podobnie postępujemy z ludźmi, którzy przestali się nam pierwsi kłaniać, bo uzyskali wyższe sta­nowisko. Na „syfonach” mądremu człowiekowi nie zależy. Ale trzeba mieć pewność, że przyczyną jest złe wychowanie, niegrzeszność, złośliwość czy „woda sodowa”, bo przecież zawsze istnieje możliwość, że nas ktoś po prostu nie zauważył. Choć o tym nie wiemy, prawdopodobnie i nam zdarza się to często. Idziemy za­myśleni, aż nagle wpadamy na własną siostrę, brata lub męża. rak więc i w sprawie ukłonów bądźmy rozsądni i wyrozumiali.