WŁAŚCIWE ZACHOWANIE

W sytuacji, gdy profesor stojąc zwraca się do siedzącej grupy młodzieży (niezależnie od płci), wszyscy młodzi powinni wstać. Wolno im usiąść dopiero na zaproszenie profesora. Niestety, mło­dzi nie zawsze przestrzegają tych form grzecznościowych, co bardzo razi starej daty profesorów, a na co — trzeba przyznać — często nie zwracają uwagi młodzi pracownicy naukowi. A prze­cież takie wstanie, jako dowód grzeczności i okazania szacunku, nic nie kosztuje, lecz świadczy o dobrym wychowaniu. Studenci powinni pierwsi kłaniać się swoim profesorom i innym pracownikom naukowym. Możliwe nawet, że asystent czy profesor ukłoniłby się pierwszy studentce, ale jak rozróżnić swoje słu­chaczki spośród tysięcy młodych twarzy na uczelni? Toteż, dziew­częta, kłaniajcie się pierwsze nawet młodym naukowcom! Może . Was w końcu zapamiętają i będą spieszyć z ukłonem, by Was ubiec. A jeśli profesorowi rozsypią się notatki na podłogę, kilku stu­dentów powinno bez ociągania się szybko i cicho je pozbierać. Nie ma natomiast sensu, aby cała sala rzucała się hurmem z ukrytą nadzieją, że zamieszanie potrwa jakiś czas i część wykładu ci„ upiecze”. Z tej starej, „szkolnej metody” studenci muszą już wyrosnąć. Palto należy podać nie tylko poważnemu profesorowi (zarówno kobiecie, jak i mężczyźnie), ale i asystentce — nie robiąc z tego drobnego obowiązku uprzejmości wielkiej sceny teatralnej.