SKURCZ NACZYŃ KRWIONOŚNYCH

Gdy skurcz naczyń krwionośnych powierzchownych tkanek i zmniej­szenie ich przewodnictwa cieplnego są niedostateczne do ochrony ustro­ju przed obniżeniem temperatury wewnętrznej ciała w zimnym otocze­niu, uruchomiona zostaje tzw. termoregulacja chemiczna, polegająca na zwiększeniu wytwarzania ciepła w ustroju. Ustrój może zyskiwać dodatkowe ilości ciepła w zimnym otoczeniu na trzy sposoby. Pierwszy z nich to wzrost spoczynkowego napięcia mięśni, tzw. tonusu spoczynkowego (będącego przyczy­ną gorszej koordynacji ruchów, które na zimnie stają się niezręczne, sztywne), połączony niekiedy z drżeniem mięśniowym. Drżenie mięśniowe jest dobrym źródłem ciepła, ale nie pozbawionym wad, powoduje bowiem drobne ruchy ciała w zimnym powietrzu, które zwię­kszają utratę ciepła na drodze przewodzenia i konwekcji. W ostatecz­nym efekcie w ustroju pozostaje tylko niewielka część ciepła wytwo­rzonego przy drżeniu.