UKŁAD DOŚWIADCZENIA

Układ doświadczenia pozwalał więc na obserwowanie za­chowania się okołodobowej periodyki funkcji w warunkach narastającej rozbieżności między czasem astronomicznym a rozkładem dnia bada­nych ludzi i następnie stopniowego zbliżania się do siebie obu skal czasu. Po 7 lub 8 dniach (zależnie od grupy) skala czasu mierzonego rytmem codziennych zajęć, zgodnie ze wskazówkami zegarków, stano­wiła odwrotność skali czasu astronomicznego. Faza najbardziej nasilonej aktywności przypadała na noc, spoczynku zaś — na dzień. W ciągu dalszych dni sytuacja znów się zmieniała itd. Spośród 19 badanych ludzi tylko u kilku stwierdzono szybką i zupełną adaptację dobowej rytmiki funkcji nerek do nowej skali czasu. U pozo­stałych w ciągu całego 6-tygodniowego doświadczenia dominował rytm 24-godzinny, mimo iż nie zachodziły fazowe zmiany oświetlenia, a rytm życia odpowiadał krótszemu lub dłuższemu okresowi czasu niż doba astronomiczna.