WŚRÓD MIESZKAŃCÓW

Intere­sujące jest, że wśród mieszkańców osady byli nie tylko ludzie urodzeni w Andach, którzy mieli okazję do wieloletniej aklimatyzacji, ale i mie­szkańcy terenów leżących na poziomie morza, którzy przystosowywali się do warunków niedotlenienia ustroju w ciągu kilku miesięcy pobytu w osadzie. Wysokość, na jakiej leżała osada na Mount Aucanąuilcha 5300 m — uchodzi za górną granicę wzniesienia nad poziomem morza, na jakim człowiek może żyć przez długi okres czasu.Mimo iż ciśnienie atmosferyczne na tej wysokości, podobnie jak prężność tlenu we krwi, niewiele przekracza połowę wartości na po­ziomie morza — człowiek może przystosować się do życia w tak krań­cowych warunkach. Zdolności adaptacyjne organizmu ludzkiego w sto­sunku do niedoboru tlenu są więc — jak widać — bardzo duże.