ŚLUB I POGRZEB

Ślub. Dla narzeczonej: suknia lub kostium. Kolory raczej jasne.Dla narzeczonego: ciemne ubra­nie. Podobnie ubierają się świad­kowie. Stroje państwa młodych muszą być oczywiście zhamronizowane.Jeśli on jest we fraku z czarną kamizelkę, białą muszką i w bia­łych rękawiczkach, ona nie może włożyć sweterka lub spódnicy w kwiatki, ale powinna być w bia­łej sukni, w welonie i mieć biały bukiet. I odwrotnie, gdy panna młoda jest właśnie w takiej ślubnej gali, jasny garnitur lub zielona marynarka u pana młodego są niedopuszczalne; jeżeli nie ma on fraka, wystąpi ostatecznie w ciemnym, eleganckim garniturze. Goście dostosowują swój ubiór do stroju państwa młodych.Pogrzeb wymaga jak najciemniejszych barw. Krepa na le­wym rękawie i czarny krawat obowiązuje tylko najbliższych. Dzieci ubieramy normalnie. Żona zmarłego nie musi specjalnie kupować czarnej garderoby. Wystarczy, gdy na tę smutną uro­czystość włoży czarny kapelusz z woalką, czarne buciki, ciemniej­sze pończochy i rękawiczki: w lecie — ciemny kostium.Dziś strój żałobny nie obowiązuje już tak ściśle, jak przed paru dziesiątkami lat.Coraz częściej się słyszy, że właśnie wzgląd na innych nakazuje nie obnosić swej żałoby pomiędzy ludźmi, a raczej chować ją w sercu i wyrażać unikaniem większych zebrań i zabaw publicz­nych.Po uroczystościach pogrzebowych możemy ubierać się tak jalc zwykle, unikając tylko rażących, wesołych barw. A teraz kilka uwag dotyczących ubierania się w ogóle.