ISTNIEJĄCE PRZESŁANKI

Przytoczone wyżej wyniki badań wskazują, jak głębokie zmiany może wywołać w ustroju znaczne ograniczenie jego aktywności ruchowej. Oczywiście streszczone powyżej dane badań fizjologicznych i klinicznych należy traktować jako przykład zmian wywoływanych przez sztuczne, ostre” niejako ograniczenie aktywności ruchowej człowieka. Istnieją jednak pewne przesłanki do przypuszczenia, że obraz na­stępstw znacznie mniej drastycznego, lecz długotrwałego ograniczenia aktywności ruchowej, związanego ze sposobem życia wielu ludzi, jest w zasadniczym zarysie podobny. Dla przykładu można przytoczyć wy­niki badań autora i współpracowników dotyczące tempa obniżania się z wiekiem wydolności fizycznej ludzi wykonujących zawodowo różne rodzaje prac, o różnym „komponencie aktywności fizycznej . Lu­dzi aktywnych ruchowo cechowała często jeszcze w wieku 60—64 lat (najstarszy wiek zbadanych osób) wyższa wydolność fizyczna niż mało aktywnych ruchowo ludzi w wieku 20—30 lat. Ciekawe było stwierdze­nie, że już po 2 miesiącach od podjęcia pracy nie związanej z żadnymi znaczącymi wysiłkami fizycznymi wydolność tych ludzi zmniejszała się o   20—30°/o, czemu towarzyszyło zmniejszenie ogólnej aktywności ży­ciowej.         .