RYTMY CZYNNOŚCI NEREK

Ze względów, o których była już mowa, jako przedmiot badania wybrano rytmy czynności nerek. Okazało się, że u Europejczyka, który przebywał w Arktyce przez 2 miesiące lata polarnego, tzn. przy ciągłym dziennym oświetleniu, utrzymał się niezmieniony rytm czynności nerek. Inny badany spędził w tym samym rejonie 23 miesiące. W ciągu tego okresu czasu typowy przed przybyciem do Arktyki rytm czynności nerek uległ zatarciu i upodobnił się do wyraźnie arytmicznego przebiegu, stwierdzonego u Eskimosa, który trzydzieści kilka lat swego życia spę­dził pod tą szerokością, nie znając pojęcia „dzień” i „noc” w znaczeniu europejskim. Z badań tych wynikają dwa wnioski. Po pierwsze, zmiana rytmu oświe­tlenia, jeżeli utrzymuje się przez dostatecznie długi okres czasu, po­woduje zatarcie przynajmniej niektórych dobowych rytmów biologicznych, mimo zachowania dotychczasowego 24-godzinnego cyklu aktyw­ności i spoczynku.