WYNIKI PRZEPROWADZONYCH BADAŃ
Wyniki badań przeprowadzonych przez H. T. Hammela sugerują, że wysoka tolerancja zimna, bez zwiększenia natężenia przemiany materii i wytwarzania ciepła, jest genetycznie uwarunkowaną cechą wspomnianych krajowców australijskich. Długotrwałe narażenie ich na niską temperaturę otoczenia w okresie zimy może jednak jeszcze zwiększyć tę tolerancję. Okazuje się zatem, że uwarunkowana genetycznie doskonałość adaptacji do zimna ulega niekiedy dalszej poprawie dzięki permanentnemu narażaniu dysponujących nią ludzi na działanie niskiej temperatury otoczenia, które usprawnia działanie mechanizmów termoregulacji. Oba typy aklimatyzacji do zimna zestawiono na wykresie.
