KOBIETA I MĘŻCZYZNA

Mówiąc o kobiecie i mężczyźnie nie sposób pominąć… miłości. Wprawdzie dostarcza ona bardzo wielu niepokojów, a nawet cier­pień, daje jednak najpełniejsze szczęście. Kto nie przeżył wielkiej miłości, jest kaleką, przypomina ślepca od urodzenia albo dal­tonistę. W sprawach miłości, tego najpiękniejszego uczucia łączącego kobietę i mężczyznę, trudno coś radzić. Zakochani nie widzą świa­ta poza sobą, a kto im nie sprzyja, jest dla nich wrogiem. Młodzież jednak nieraz kocha się w sławnych aktorach, gwiaz­dach filmowych, pieśniarzach czy pieśniarkach, w sportowcach. Gdyby swoje „ideały” mogła poznać bliżej, jakże często ulegałaby straszliwemu rozczarowaniu. Toteż przestrogi doświadczonych przyjaciół czy rodziców, że więcej jest wart charakter, dobroć serca, wiedza, pracowitość niż piękne pozory, wykwintne ubrania, harmomjha budowa i uroda, są bardzo prawdziwe, choć niechętnie słuchane. Niejednokrotnie zresztą mamy własne spostrzeżenia; dziwimy się, że mogliśmy obdarzyć uczuciem tę śliczną lalkę o regularnych rysach, lecz pustej twarzy, zarozumiałą i bez serca. Lub że kochaliśmy i po­święcali wszystkie myśli cynikowi, który tylko chciał nas wyko­rzystać. Z drugiej strony młodzi ludzie nieraz dziś popadają w przesadę. Uważając się za ultranowoczesnych traktują miłość jako przygo­dę. Im więcej kochanków czy kochanek, tym większy triumf.Postawa to równie niemoralna, jak niemądra. Tego rodzaju przeżycia zostawiają zawsze w końcu niesmak, bywają powodem wielu rozczarowań, niekiedy nawet rozpaczy; nigdy też nie do­starczą chwil prawdziwie pięknych i wysublimowanych uczuć.